Krztusiec przez wiele lat uważany był za groźną i bardzo zaraźliwą chorobę zakaźną dzieci. Szczepienia ochronne przyczyniły się do zmiany sytuacji epidemiologicznej, rzadziej chorują małe dzieci.
Od kilkunastu
lat obserwowany jest wzrost zachorowań na krztusiec u dzieci starszych, młodzieży
i osób dorosłych. Związane jest to z wygasaniem odporności poszczepiennej.
Odporność nabyta w wyniku szczepienia lub przechorowania krztuśca zanika po około
6-12 latach. Krztusiec u nastolatka najczęściej objawia się długotrwałym,
suchym kaszlem. Zdarzają się także przypadki o bardziej uciążliwym przebiegu:
ataki kaszlu zakończone wymiotami, zaburzenia snu związane z intensywnymi
napadami kaszlu w nocy. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia
przewlekający się kaszel u osoby dorosłej, zwłaszcza trwający powyżej trzech
tygodni, powinien być diagnozowany w kierunku krztuśca. Osoby dorosłe i
nastolatki chorujące na krztusiec stanowią zagrożenie dla noworodków lub
niemowląt z nieukończonym cyklem szczepień podstawowych przeciw krztuścowi.
Krztusiec jest trudny do rozpoznania z tego powodu może być mylnie diagnozowany
i w konsekwencji leczony jak zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli czy astma, co
dla pacjentów oznacza niepotrzebną terapię niewłaściwymi lekami oraz
niepotrzebnie poniesione koszty. Proces chorobowy obejmuje trzy okresy: nieżytowy,
kaszlu napadowego i rekonwalescencji. Okres nieżytowy trwa około dwóch tygodni.
Do zakażenia od osoby chorej dochodzi drogą kropelkową w okresie kaszlu
napadowego, który może trwać średnio około 21 dni. W okresie rekonwalescencji
napady stopniowo stają się lżejsze i mniej częste. Mogą jednak występować długo,
nawet przez kilka miesięcy. Z uwagi na wzrastającą liczbę zachorowań na
krztusiec wśród młodzieży i dorosłych w wielu krajach Europy (m.in.. w
Niemczech, Belgii, Włoszech, Francji) wprowadzono już obowiązkowe szczepienia przeciwkrztuścowe
dla nastolatków. Nad przygotowaniem podobnych zaleceń dotyczących szczepień u młodzieży
i dorosłych pracuje Polskie Towarzystwo Wakcynologii. Obecnie zgodnie z obowiązującym
w Polsce Programem Szczepień Ochronnych ostatnią dawkę szczepionki przeciw
krztuścowi podaje się w szóstym roku życia. Na polskim rynku dostępne są szczepionki
przeciw tężcowi, błonicy i krztuścowi przeznaczone dla osób w wieku od 4 roku życia
(bez określenia górnej granicy wiekowej). Osoby, którym szczególnie zaleca się
szczepienie było niekompletne, osoby u których zanikły przeciwciała z uwagi na
czas, który upłynął od ostatniego szczepienia. O profilaktykę krztuśca i szczepienia
przeciwko tej chorobie zapytaj swojego lekarza rodzinnego.
Marek Olenderek
Napisz komentarz
Komentarze